Nog meer dan bioloog?
Na de voltooiing van 'Darwins dating show' kreeg ik langzamerhand het gevoel dat de erfenis van mijn werk als bioloog was veiliggesteld. Ik had weliswaar plezier in de projecten die samen met Joop Jukema waren opgezet, maar gaandeweg begon het wetenschappelijke-publicatie-circus me wat tegen te staan.
Het verzoek om een verhaal te houden over mijn (in de Gelderse Achterhoek beroemde) overgrootvader, Hendrik Willem Heuvel, bood me een plezierige afleiding. Van het één kwam het ander. Over de oudste zoon van deze Heuvel, mijn opa, wist ik eigenlijk bijna niets. De mensen die hem persoonlijk gekend hadden, waren, voor zover ik wist, allemaal dood. Ik dook daarom de archieven in, verplaatste me in de rol van mijn opa (hetgeen niet erg lastig bleek - misschien wel vanwege het delen van dezelfde voornaam) en schreef 'Moeders vader' (2017). Daarmee brak ik met de dominante rol die ik tot dusverre speelde, die als bioloog, maar ik bleef onderzoeker.
Daarna begon ik aan een lang gekoesterd plan om een roman te schrijven. De inspiratie kwam uit de wereld van biologen, die ik goed ken. Ik wilde de duistere kanten van het academische bedrijf voor het voetlicht halen. Doorgaans spreekt men daar niet zo graag over. Dat werd 'Geleerd bedrog' (2019). Ook bij het schrijven van dat boek vereenzelfdigde ik me met een van de hoofdfiguren, een leraar Nederlands, die de bedriegers ging ontmaskeren.
Onderwijl had Mayke, mijn schoondochter, het verhaal over mijn opa gelezen. Zij vroeg me of ik een boekje wilde schrijven over de monumentale boerderij en de monumentale terp waarin en waarop zij met mijn zoon Gijs ging wonen. Zij hadden daar grootse plannen mee. Dus opnieuw dook ik de geschiedenis in en schreef 'De Enne Jans Heerd op Maarhuizen' (2019).
Er kwam corona, een kabinet dat op het standpunt stond: eerst zien wat die ziekte bij ons aanricht, dan handelen. Het was dus steeds te laat. Er heerste een stikstofcrisis, een klimaatcrisis, een biodiversiteitscrisis (alledrie nog steeds), het kabinet werd demissionair, maar het standpunt (eerst zien en dan misschien wat doen) werd nauwelijks versoepeld. Daardoor ontstond mijn volgende project: waarom is de overheid zo slecht in het op stapel zetten van lange termijn beleid? Dat verhaal is op 24 februari 2023 uitgekomen als boek: 'Het Milieu en de Macht - waarom we niet voor morgen zorgen?'.